به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه در تهران، آیت الله هاشمی‌علیا در جلسه اخلاق که بصورت هفتگی روزهای سه شنبه در مدرسه علمیه قائم چیذر تهران برگزار می‌شود، با بیان دعایی از امام سجاد(ع) در موضوع حرص، اظهار داشت: اینکه امام سجاد(ع) می فرماید «اللَّهُمَّ إِنی أَعُوذُ بِک مِنْ هَیجَانِ الْحِرْصِ»، درباره جایی است که حرص در مسیر انحرافی واقع می‌شود و غیر قابل کنترل باشد، چرا که حرص هم می‌تواند از جنبه‌های دیگر خوب باشد، مثلا در امر دین و یا حرص خوردن پیامبر(ص) در هدایت مردم که ایشان می‌فرمایند "حریص علیکم".

موسس مدرسه علمیه قائم چیذر تهران به تشریح آفات حرص پرداخت و گفت: حرص اگر به صورت هیجان بروز کند و از حالت نعمت و اعتدال خارج شود، تبدیل به یکی از آفات اخلاقی شده و انسان را بدبخت می‌کند.

آیت الله هاشمی علیا خاطرنشان کرد: خداوند در قرآن کریم در خصوص ویژگی شخصیتی قارون می‌فرماید: «کانَ مِن قَومِ موسی» قارون از اقوام موسی بود و بعد از پیغمبر زمان خود فردی اعلم به حساب می‌آمد، او معلم تورات بود ولی دچار هیجان حرص شد «فَبَغَیٰ عَلَیْهِمْ» و به قومش ظلم کرد. «وَآتَیْنَاهُ مِنَ الْکُنُوزِ» و ما به او از گنج‌ها دادیم و گنج ها را در اختیار او قرار دادیم.

وی با بیان اینکه اگر انسان همه نعمت‌هایی را که در او وجود دارد را از سوی خدا ببیند، غرور پیدا نخواهد کرد، یادآور شد: خداوند در ادامه آیه ۷۶ سوره قصص می‌فرماید ما آن قدر از گنج‌ها و کنوز به قارون دادیم که صندوقچه‌های کنوز و کلیدهای آن گنج‌ها را افرادی حمل می‌کردند که صاحب قوت بودند و به زحمت می‌توانستند کنوز را حمل کنند، تا جایی که کمرشان از شدت سنگینی خم می‌شد.

وی افزود: کسانی که طالب حیات دنیا بودند وقتی قارون را می‌دیدند، بی‌اختیار می‌گفتند خوش به حال قارون و ای کاش به ما هم مثل آنچه او دارد، داده می‌شد که قارون گفت، این ثروت را فقط با علم و هنری که داشتم بدست آوردم و لذا این کلمه "عندی" که قارون گفت، کار را خراب کرد.

استاد حوزه به آفت خودبینی در انسان اشاره کرد و گفت: انسان اگر خودش را صاحب علم، مال، هنر و هر چیزی دانست و خدا و نعمت‌های خدادادی را ندید، زمین می‌خورد و این همان کفران نعمت‌های الهی است.

وی تصریح کرد: اگر انسان با کمالی که با رضایت خدا به دست می‌آورد خوشحال شد، خوب است ولی اگر گناه می‌کند و خوشحال می‌شود و یا اینکه زمانی ثروت دنیایی کسب کند زیاد خوشحال شود، این غلط است، بنابراین خداوند فرمود: «لاتَفرح اِنَ الله لا یُحِبُ الفَرحین» به این معنی که خدا هر خوشحالی را دوست ندارد، خدا انسان‌هایی را که به متاع دنیا خوشحال بشوند را دوست ندارد.

آیت الله هاشمی علیا با بیان نعمت‌های دنیایی که از سوی خدا به بندگان عطاء شده است، اظهار کرد: خداوند می‌فرماید؛ «وَابْتَغِ فِیمَا آتَاکَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ»، با این مالی که خدا به تو داده دار آخرت را طلب کن، یعنی ای ثروتمند همه ثروتی را که خدا به تو داده مال تو نیست، نه اسراف کن و نه تبذیر، به وضع بیچارگان رسیدگی کن.

وی ادامه داد: انسان از دنیا دو بهره دارد، یکی بهره بردن به اندازه خود به‌طوری که از حد وسط خارج نشود و دیگری اینکه از مالی که در اختیار اوست برای رضای خدا صرف کند و لذا باید گفت «وَ أَحْسِنْ کَما أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَیْکَ»، نیکی کن همانطور که خدا به تو احسان کرده « وَلَا تَبْغِ الْفَسَادَ فِی الْأَرْضِ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْمُفْسِدِینَ» و از آنچه خدا به تو داده و نعمت‌هایی که در دست توست در ایجاد فساد در زمین استفاده نکن که خدا فساد کنندگان را دوست ندارد، بنابراین یکی از مصادیق فساد، کنز کردن طلا و نقره است که باعث فساد اقتصادی می‌شود و روال جامعه را بر هم می‌زند.

انتهای پیام